waar is de Condor

Speciaal voor al onze fans weer een schitterend verhaal:
Deze week de ervaringen in het plaatsje arequipa en de colca canyon:

Vanuit Nazca namen we de nachtbus naar arequipa(dit scheelt ons de kosten van een nacht hostel).
Aangekomen in arequepa zien we een typische peruaanse stad met veel huizen die half klaar zijn. Blijkbaar blijven de mensen hier bouwen aan hun huizen. Er steken nog overal stalen draden uit zodat ze altijd nog een etage hoger kunnen bouwen. Dat wil niet zeggen dat het er mooi uitziet. Halfklare huizen met veel reclame van inca cola en coca cola versieren de straten. Veel bedelende mensen, moeders met kinderen in hun kleurijke doeken achter op hun rug gebonden en opengebroken straten.

We nemen de taxi naar een aantal verschillende hostels om ze te vergelijken. Uiteindelijk komen we aan bij hostel Belhem. We hadden direct een goed gevoel en binnen de kortste keren leek de groep backpackers op een vriendengroep die al jaren bestond. We besloten een dag rust te nemen voordat we naar de een na diepste canyon van de wereld gingen. Dus dat houdt in dat er gestapt moet worden.
De belhem vriendengroep ging op pad naar verschillende discotheken waar het leek alsof Rik tom cruise was en Jort Leonardo dicaprio. Iedereen wou met ons op de foto en cikelde om ons heen. Ja jongens, soms werd je er gek van! Na verscheidene drankjes werd het tijd om naar huis te kruipen lopen of slingeren, omdat we de volgende dag om 8 uur vertrokken naar de canyon, genaamd Colca canyon.
Deze canyon is mede bekend door de grootste vogel ter wereld, de condor met een spanwijde van 3 a 4 meter.

nadat we Rik zijn condor uuuuh ik bedoel het cond-hoar van rik hadden bekeken besloten we te liften, omdat de bus ons te lang duurde. Het eerste beste gammele vrachtautootje nam ons mee naar het dorpje cabanaconda. Vanuit hier begonnen we onze wandeltocht van 2 dagen.
Een zware afdaling bracht ons naar een te toeristische oase. Nadat we even ruste vervolgde we onze weg met een gigantische klim in 30 graden. we gingen kapot dachten aan al onze vrienden en al onze daden in ons leven. Eenmaal boven gingen we op zoek naar onze lunchplek.
Een oud vrouwtje zat voor haar huisje en zei dat we dit de luchplaats was. Ok, cool, hoe primitiever hoe beter. Op een gestookt vuurtje maakte ze ons maal en werd er wat gedold. De vrouw dacht dat het joodse cultuur familie was van de duivel, althans dat gebaarde ze. We lachten ons kapot met dit vrouwtje. Ok nog even doorlopen en we kwamen uit op de slaapplaats. In de middel of now where sliepen en aten we in het licht van een brandend kaarsje.
Om 3 uur snachts stonden we op en aten ontbijt alvorens we ons nachtelijke klim begonnen met ons petzl lichtje op onze voorhoofden.
Een klim van 5 uur stond aangegeven. deze gekken dezen hem binnen 3 uur en aten stof alsof het een opgedroogd biertje was. Of te wel we hebben nu nog wat last van stoflongen. Deze trip met geweldig uitzicht was een uitdaging die we aangingen en overwonnen. Super trip met veel elementen: condor, liften, uitzicht, nachtwandelen, uitdaging, overwinnen!!!
Na een dag rust gingen we naar Puno waar we nu in een internet cafe zitten en morgen een boottrip hebben geregeld.
c ya next time en bedankt voor de reacties al is het maar 1 regel!

ps; We missen iedereen, maar onze knuffelbare roen (jeroen nieuwelaar) toch wel heel erg.
Jeroen van de Nieuwelaar jalalalalala

Soms stinkt rik